اعتبارسنجی روایات تفسیری با تأکید بر دیدگاه آیت الله معرفت
author
Abstract:
One of the research methods being applied in the Qurānic studies is traditional method. The present paper studies traditional method and evaluates the authority of exegetical hadiths. Initially, the writer refers to the three secondary methods of evaluating hadith namely, assessment of the Sanad or chain of transmitters, and content and the cause of a hadith. Then, he studies the views of exegetes and experts such as Allāmah Tabātabāi and Ayatullāh Hadi Ma‘rifat saying that in the exegetical hadith, the top priority is given to the content of a hadith rather than its chain of transmitters or the cause it is issued for. According to 44th verse of al-Nahl in the Qurān, Ayatullāh Ma‘rifat points at the validity of the prophetic traditions. Moreover, based on Hadith al-Thaqalian which argues that “two weighty and precious things are Qurān and the progeny of the prophet”, he draws attention to the authoritative status of his progeny's traditions too. But in regard with the narrations transmitted by the companions of the Prophet or the followers of his companions, he accepts the authority of their narrations in lexical meanings and in the occasions of the revelation only if their accounts meet the standard measures. Moreover, he touches the kinds of exegetical narrations and believes that the frequently narrated narrations and those narrations which are accompanied by various evidences are valid in the exegesis of the Qurān. But concerning to the sound (Sahih) narrations which are narrated by only one but trusty transmitter, he puts forth the experts' views and finally accepts it as normal information which also seems valid in the interpretation of the Qurān. However, he avoids accepting the authority of the narrations that are quoted by only one but unreliable reporter. Allāmah Tabātabāi and Ayatullāh Ma‘rifat are of the view that if such narrations are accompanied with rich contexts and significant evidences, they can also be valid in interpretation of the Qurān.
similar resources
تحلیل دیدگاهها و مبانی آیت الله معرفت در کاربرد، دامنه و اعتبارسنجی روایات تفسیری / زهرا اخوان صراف
آنها که فیالجمله حجیت و کارآمدی روایات را در تفسیر باور دارند، برای دستیافتن به احادیث معتبر تفسیری دیدگاههای گوناگونی دارند که به مبانی آنها برمیگردد. آیتالله معرف، قرآنپژوه برجسته این عرصه، در عناوین مختلف این باب دیدگاههایی ویژه دارد. افزون بر اصل کارآمدی احادیث معصومان : در تفسیر و دلایل آن، اینکه در چه نوع موضوعاتی تفسیر با حدیث اعتبار دارد، یا سنخ آگاهی حاصل از...
full textبررسی تأویل از دیدگاه آیت الله معرفت و ابن عربی
موضوع این مقاله بررسی ومقایسه تأویل از دیدگاه ابن عربی و آیت الله معرفت است. در رابطه با تأویل و معنای آن دیدگاه های مختلفی وجود دارد که با توجه به گوناگونی آن لازم دیدیم نظر ابن عربی و آیت الله معرفت را در این باره مورد مطالعه قرار دهیم. واژه تأویل هفده بار در قرآن بکار رفته است که در برخی موارد، به تأویل آیات قرآن اشاره دارد. این استفاده قرآن از تأویل سبب شد که بابی با عنوان تأویل آیات قرآن و...
full textتطبیق گونه های معناشناختی روایات تفسیری بر تفسیر آیت الله جوادی آملی
کشف مقصود آیات، هدف نهایی پژوهشهای قرآنی است؛ بهطوریکه عناصر متعددی در دستیابی به آن نقش دارند. روایات تفسیری، نگین عناصر موجود در دست یافتن به مقصود آیات هستند. قرابت اهداف علم معناشناسی با روایات تفسیری این فرضیه را تقویت میکند که میتوان در یافتن نشانههای علم معناشناسی در شرع مقدس کاوش بسزایی کرد و با احراز جریان این علمِ بهظاهر نوپدید، در شیوۀ تفسیر اهلبیت: گامی برای بازاحیای علم تفسی...
full textاصول روش تفسیری آیت الله جوادی آملی
مسألۀ اصلی این مقاله، «استخراج روشهای تفسیری حاکم بر دیدگاه آیتالله جوادی آملی» است. به این منظور، کتابهای مختلف ایشان با روش توصیفی ـ تحلیلی بررسی شدهاند. هدف این مقاله تبیین چهار اصل «مؤلفمحوری»، «روشمندی»، «مانع نبودن فاصلۀ تاریخی» و «لزوم پرهیز از تأثیر پیشفرضها» در روش تفسیری ایشان است؛ اصولی که تا حدودی در «هرمنوتیک کلاسیک» نیز در نظر گرفته میشوند. ایشان اصل روشمندی را در خدمت م...
full textبررسی معنای حروف مقطعه از دیدگاه آیت الله معرفت و نقد آن از منظر آیت الله جوادی آملی
حروف مقطعه در دیدگاه مفسران قرآن کریم از گذشته تا کنون ، تحلیل های متفاوتی داشته است. آیت الله معرفت این دیدگاه ها را طبق دو مبنا دسته بندی کرده اند. عده ای حروف مقطعه را از متشابهات مجهول و علم مستوری می دانند که جز خدا برآن واقف نیست و دسته ای دیگر آن را رموزی بین خداوند و پیامبرش می دانند و آن چه از معانی برای این حروف گفته شده نوعی رمزگشایی است. آیت الله جوادی آملی به صورت دیگری دیدگاه مفسر...
full textبررسی رویکرد آیت الله سید محمد حسین فضل الله به روایات تفسیری در تفسیر من وحی القرآن
فسیر من وحی القرآن اثر فقیه نو اندیش شیعی، سید محمد حسین فضل الله، یکی از تفاسیر عقل گرایی معاصر است. عقلانی بودن و تحلیلی بودن از مهم ترین وجوه این تفسیر است. فضل الله نقد های عالمانه ای بر بسیاری از روایات تفسیری وارد آورده است، به گونه ای که نقدها و ملاحظات وی در این موارد، گاه به شش مورد می رسد. او بر نقد متن حدیث و سنجش حدیث با قرآن و حاکم گردانیدن قرآن بر حدیث تأکید دارد. وی مانند علامه ط...
full textMy Resources
Journal title
volume 0 issue 8
pages 167- 186
publication date 2012-10
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023